Al er ergens een relaxte sfeer hangt dan is het hier in Cumbuco, dit dorpje is overspoeld met surfdudes uit heel de wereld. Niemand maakt zich hier druk, dat is nog eens een keer wat anders als het gestreste Nederland.
Maargoed ik zal bij het begin beginnen dat lijkt me wel zo makkelijk. Na afscheid te hebben genomen van me ouders, me zus & Nikki, liep ik daar dan alleen door de douane, en toen pasrealiseerdeikdat ik toch wel een tijdje weg van huis ben, maar nu ik hier zit met uitzicht op zee, en een lekkere fruitcocktail in me hand, begin ik me al goed thuis te voelen.

Na een trip van 28 uur ben ik aangekomen in Fortaleza, waar Alex (de taxichauffeur van Windtown) met een naambordje klaar stond, dus dat was gelukkig goed geregeld. Alex bracht me via de sloppenwijken van Fortaleza naar Cumbuco, ongeveer 40 minuutjes rijden. Het verkeer in Fortaleza was echt een chaos, een stad met ongeveer 3 miljoen inwoners, zonder rijstroken, nauwelijks stoplichten, ezels die midden op een kruispunt staan, links en rechts fietsers, brommers en weet ik het allemaal voor rare tweewielers.
Onderweg naar Cumbuco nog wel autopech gekregen maar ach no worries in Brasil, dus met enige vertraging aangekomen. Bij aankomst stond er een heerlijkegroene rakkerklaar, die ik maar al te goed kon gebruiken.
De volgende morgen kon ik pas goed zien hoe mooi het hier is, vooral de palmbomen op het strand heeft wel iets.
Het resort telt in totaal 14 kamers, op dit moment is ongeveer de helft gevuld dus ik kan het nu nog lekker rustig aandoen. In september wanneer de wind nog harder wordt, dan zal het hier drukker worden, ook omdat in september hier de world series worden gehouden, dit belooft een gezellige drukte te worden, en kan ik meteen ff checken hoe de pro's het doen.
De mensen die hier komen, komen voornamelijk uit Europa, maar ook uit Canada en Australië.

Mijn dag begin hier meestal om een uur of 8, ten minste als ik niet ben uitgegaan dan is het meestal wat later. Als ik uit me bed stap neem ik vaak eerst een duik in het water, of ga ik een stukje hardlopen, waarna er een heerlijk ontbijt klaar staat, met voornamelijk heel veel fruit. Om een uur of 12 maak ik de bar in orde, zodat mensen tussen de middag een broodje kunnen eten, en vanaf een uur of 5 worden dan de eerste cocktails gemaakt, maar zoals gezegd is het nu nog niet heel erg druk, dus geniet ik voornamelijk van de zon, en kijk ik hoe alle kitesurfers bezig zijn.

Gisteren heb ik dan eindelijk me eerst kiteles gehad, iets later dan gepland, maar het is wel supervet om te doen, niet dat ik het nog kan, maar dat kan nooit lang duren. Oliver is de kitesurfleraar, en is een super relaxte gast, komt uit New-York, maar is daar weggegaan, omdat kiten in New-York nou niet echt ideaal te noemen is.

Volgende keer hopelijk wat foto's hoe ik aan het stuntelen ben in het water

Ciao